อยู่คนเดียวเหงาๆ โลกใบเก่า
โลกมีเขาที่เราคงยังมีใจ
แต่ ”คนหมดใจ” “เรารออะไรจากเขา“
”คนหมดใจ” ”ทำไมเรายังไม่ลืม“
อยู่คนเดียวเหงาๆ โลกใบเก่า
โลกมีเขาที่เราคงยังมีใจ
แต่ ”คนหมดใจ” “เรารออะไรจากเขา“
”คนหมดใจ” ”ทำไมเรายังไม่ลืม“
หมูสองโลผักชีสองกำ
สั่งแล้วทำครบถ้วนคำฉันซื้อหา
สะระแหน่ต้นผักหอมก็หยิบมา
พริกขี้หนูพริกชี้ฟ้า มะระพวง
ใช่ไม่รักใช่ว่าฉันไปมีใคร
อาจเพราะใจที่อ่อนร้าวกำแพงขวง
เตรียมของกินออกทริปเที่ยวบนโลกลวง
เจ็บตรงทรวงอาจเลือนชารู้สึกดี
ปล่อยให้มันเลยผ่านผ่านแล้วไป...รักเธอไม่ลง
ชีวิตใดไชร์เราผูก
ต้องตรงถูกชีวิตไร้ความหมาย
ในความจริงชีวิตเราต้องความตาย
ที่ความหมายคนรักเราเศร้ายิ่งแล
พอดีเจอคนท้อเยี่ยงเรา สู้ๆคับ
ดอกสะแบงจรลับมากลางเมืองใหญ่
สะแบงไกลจากถิ่นฐานบ้านเหว่เหงา
สะแบงโดดดอกเดียวดายสายลมเบา
พัดพาเจ้าดอกสะแบงร้างบ้านนา
คิดถึงแม่ที่บ้านทุ่งเป็นจั่งได๋
สะแบงไกลน้ำตาไหลใจวรณ์หา
คิดถึงข้าวร่วมเกี่ยวรวงทุกต้นมา
ป่านนี้หนาแม่สะแบงเป็นอย่างไร
สะแบงเอยร้างถิ่นดอกแลพลัดถิ่น
ยังไม่สิ้นลมสะแบงยังเหว่เหงา
ยังร่ำถึงแม่สะแบงถิ่นต้นเรา
ใครเศร้าเหงาเหมือนสะแบงดอกนี้เอย
เคยอุ่นใจเธอเคียงใกล้วันผ่านมา
แต่ชะตาฟ้าไม่รักถูกลืมหลง
ทำเท่าไหร่ทำเท่าไรกลับมืดลง
ไม่อาจทรงมีแต่ทรุดปล่อยมือวาง
ความล้มเหลวเจ็บลึกซึ้งฝังในใจ
แต่ยังสู้สู้ต่อไปไม่เคยห่าง
เริ่มต้นใหม่ต้องสู้ไปเปลี่ยนเส้นทาง
แม้ต้องย่างทางคนเดียวก้าวต่อไป
เสียงข้างใน เสียงที่มี เคยได้ยินนี้
ยังมีเธอ...ชื่อเธอ เพียงเธอคนนี้
ยังไม่หาย เสียงข้างใน ยังคงมี
ในตอนนี้ มีเพียงเธอ ลองฟังแล