ปล่อย

เจ็บต้องจำคำร่ำซ้ำช้ำต้องจด
แม้สลดต้องอดฝืนกลืนผ่านไหว
บอกใจรับปล่อยฝันลวงเดินต่อไป
ไม้แตกใบรุ้งสดใสวันยังรอ