รู้สึกผิดจนอยากย้อนเวลากลับไปแก้ไขอะไรซักอย่าง จะมีใครที่ทำได้
ก็ต้องจมกับความเจ็บจากความโง่ที่ตัวเองไม่เห็นค่าสิ่งที่ใกล้ตัวเรา
ในวันที่ใครคนนั้นเขาเจ็บช้ำพอแล้วและหยุดที่คำว่าพอ
อีกมิติของเพลงขอเรียกว่า \‘ร็อคอีสาน\‘ แล้วกัน ไม่ใช่หมอลำ ไม่ใช่ลูกทุ่ง
เป็นอีกเพลงที่ฟังแล้วลอยได้สำหรับคนที่หู scale นักดนตรี
หรือใครที่เพิ่มเริ่มหัดฟังเพลงจริงจัง ก่อนนี้ฟังแค่เนื้อเพลงไม่เคยฟังแบบว่าแยกเครื่องดนตรีที่อยู่ในเพลงเป็นชิ้นๆ
เปิด intro จะเป็นเปียโนและกีตาร์คลาสสิคมาปูเปิดอารมณ์เพลง เห้ยนี่นะเดี๋ยวฉันจะเล่าเรื่องเศร้า
อันนี้เสียง melody ทั้งสองจะชัดฟังง่ายมาก
ถัดมานักร้องนำจะเริ่มเล่าเรื่องสิ่งที่ตัวเองอยากถ่ายทอด เริ่มจากตรงนี้แหละที่คนฟังเพลงผ่านๆกะพวกหูนักดนตรีจะต่างกัน
ถ้าฟังผ่านๆอาจจะรับมาแค่เสียงนักร้องนำร้องและจังหวะที่เปียโนคลุมไว้หรือได้ยินไวโอลินเพราะค่อนข้างชัด
แต่ตามจริงผมว่าเสน่ห์ดนตรีมันอยู่ที่ตรงนี้นะ ถ้าใส่หูฟังหรือเครื่องเสียงที่ดีหน่อย(ให้มันดีกว่าลำโพงโน๊ตบุคให้เครื่องดนตรีมันครบทุกความถี่หน่อยอ่ะนะ)
มันคือทั้งสาม track กีตาร์ เปียโน และนักร้องนำกำลังถ่ายทอดและเล่าเรื่องๆเดียวกันอารมณ์เดียวกันแต่เป็นภาษาและเสียงของตัวเอง
เริ่มต้นต่างถ่ายทอดออกมาด้วยอารมณ์เบาๆปนเศร้านิดๆ ปูอารมณ์และสะกดคนฟังให้รู้สึกผิดตามสิ่งที่เพลงสื่อได้ดี แต่พอถึงท่อนที่กลองเริ่มมาแจม
อยู่ๆก็เหมือนเกิดระเบิดพายุอารมณ์กับผู้ฟัง เหมือนเอาออเคสตร้าทั้งวงมาร่วมบรรเลงและร้องไห้ร่วมกันในสไตล์ร็อค
กลองตีจุดระเบิด คีย์บอร์ดขยายพลังระเบิดกลอง ไวโอลินขยี้ความโหยหวนของอารมณ์เศร้า กีตาร์ไฟฟ้าเอฟเฟคคอยกระจายเม็ดฝนพายุในอารมณ์ร็อค
ฟังดีๆจะมีเสียงฉาบคลุมจังหวะเคาะคลุมจังหวะเหมือนเสียงเคาะขวดเป็นเสน่ห์ให้เมามายไปกับการโดนขยี้
เพิ่งถึงกลางเพลงจึงให้ Guitar lead มายื้อคนฟังไม่ให้ระเบิดในทีเดียวแต่เหมือนพายุยังไม่ทันซาก็ทุบอารมณ์คนฟังให้จมไปในพายุแทบร้องไห้
เหมือนพายุนี้มันจะพีคสุดๆแล้วแต่ก่อนจบอยู่ๆก็มีเสียงผู้หญิงเข้ามาจี้ใจดำตอกย้ำให้เจ็บอยู๋กับอารมณ์นั้นต่อไป ถึงแม้พายุเพลงนั้นพัดผ่านจบไปแล้วก็ตาม
ซึ่งอารมณ์แบบนี้ฟังซ้ำหลายๆรอบยังไงก็ไม่เบื่อ ยิ่งฟังยิ่งเจ็บยิ่งซึ้ง
ต่อท้ายนิดนี่ลูกพี่ที่เตะตกร้อกะเรามาทำได้ขนาดนี้เลยเหรอ เยี่ยมยอดครับกำลังใจให้ทำผลงานศิลปะดีๆแบบนี้ต่อไป Bigteam Record
No comments:
Post a Comment